Student bouwt racefiets en wordt 6e Ironman 5150 Westfriesland
Gepubliceerd (aangepast: 24-05-2024)
In 2021, na een sombere periode van online lessen tijdens de coronapandemie, mochten we eindelijk weer 'normaal' naar school. Na een jaar van online onderwijs keek ik enthousiast uit naar het hervatten van mijn studie.
Frank Iliopoulos, projectleider van het Inholland Innovatielab Alkmaar, had me voor de zomervakantie gevraagd om bij het Innovatielab te komen werken. Het lab is een plek waar studenten van diverse technische studierichtingen samenkomen om aan projecten binnen de hogeschool te werken. In het Innovatielab wordt ook veel gewerkt met composietmaterialen, iets wat me meteen aansprak.
Terwijl ik de mogelijkheden binnen het Innovatielab aan het verkennen was, was ik tegelijkertijd fanatiek aan het trainen voor de Ironman 5150 in Hoorn van 2022, met als doel om zo hoog mogelijk te finishen. Er was echter een probleem: ik had nog geen tijdritfiets om de wedstrijd op te rijden.
Als arme student opende ik de Marktplaats-app en begon te zoeken naar tijdritfietsen. Enigszins verbaasd door de prijzen waarvoor deze fietsen werden verkocht, begon het idee bij me op te komen: wat als ik mijn eigen fiets bouw? Ik stopte met het zoeken naar tweedehandsfietsen en begon onderzoek te doen naar de constructie van koolstofvezelfietsen.
Na enkele bronnen te hebben geraadpleegd, was ik overtuigd. "Dit moet mogelijk zijn." De eerstvolgende dag sprak ik Mark Wokke aan, docent onderzoeker bij Inholland Composites en tevens werkzaam in het Innovatielab, en legde ik uit wat ik in gedachten had en of dit haalbaar was. Mark reageerde rustig: "Ja, dat kan. Succes."
Diezelfde avond opende ik mijn laptop en begon met het ontwerpen van mijn eigen tijdritfiets.
2 jaar later
Na twee jaar hard werken is mijn eigen tijdritfiets eindelijk voltooid. Het project vereiste veel geduld en doorzettingsvermogen, met elke stap zorgvuldig doordacht en uitgevoerd. Mijn werkplek, ooit een eenvoudige studeerruimte, was omgetoverd tot een prachtige plek waarin ik bijna alles kon maken. Wat niet in mijn werkruimte kon, werd gedaan in het Innovatielab van Hogeschool Inholland Alkmaar. Het maken van de mallen was hier één van. Dit werd gedaan onder begeleiding van Mark Wokke.
Het kiezen en monteren van de verschillende onderdelen was een zorgvuldig proces, met elk onderdeel zo gekozen om te voldoen aan mijn specifieke eisen en wensen. Het fine-tunen van mijn positie op de tijdritfiets om een zo'n laag mogelijk CDA waarde te bereiken vereiste gedetailleerde analyse en verschillende aanpassingen.
Na het afronden van dit project was ik erg tevreden met hetgeen wat ik gemaakt had. De eerste keer dat ik plaats nam op de fiets kwam ik er al snel achter hoe snel de tijdritfiets was. Al het harde werk en de toewijding die ik in dit project had gestoken, werden op dat moment bevestigd. Het was een hoogtepunt van mijn kunnen en iets waar ik trots op ben.
Dankwoord:
“Hartelijk dank voor jullie onschatbare begeleiding en steun tijdens mijn project. Jullie enthousiasme en professionele begeleiding hebben mijn studie-ervaring aanzienlijk verrijkt."
NOPIY Oyefa details, voor de liefhebber
-
Koolstofvezel frame
Het koolstofvezel frame is speciaal ontworpen met aerodynamica in gedachte. Het frame bevat een schuimvulling om extra stijfheid en veiligheid te garanderen. Het totale gewicht van het frame bedraagt 1,22 kg. Met behulp van CFD is de luchtweerstand van het frame geoptimaliseerd om die paar extra watts te besparen.
-
Ergonomische cockpit
Op maat gemaakte aerobars met koolstofvezel extensies, 3D-geprinte handvatten en draadloos schakelen via SRAM Wireless Blips bieden een vloeiende en geavanceerde fietservaring.
-
Groepset
Crank: SRAM Rival met aeroblad
Derailleur: SRAM Force AXS eTap
Cassette: SRAM Force AXS
Ketting: SRAM Force
Pedalen: Shimano SPD-SL
Remmen: SRAM velgremmen
-
Aerodynamische wielen
88 mm hoge Elitewheels voor extra wattbesparing, met Vittoria Corsa Speed Tubeless banden van 25 mm voor minimale rolweerstand.
Wedstrijddag
Het is zover, 25 juni 2023, wedstrijddag. Dit is niet mijn eerste keer dat ik mee doe aan deze triatlon. In 2022 heb ik ook een poging gedaan waarbij ik uiteindelijk als negende eindigde. Mijn doel voor dit jaar: mijn tijd verbeteren, vooral op het fietsonderdeel.
De nacht vooraf was verre van ideaal. Midden in de nacht werd ik wakker met een misselijk gevoel. Was het de spanning? Twee jaar van voorbereiding en slechts één kans om me te bewijzen? De volgende ochtend stond ik vroeg op met minimale slaap en een beroerd gevoel. Toch proberen om het beste eruit te halen.
Het beloofde een warme dag te worden. Volgens de voorspellingen zou het 32 graden kunnen worden. Na een vertraagde start was het eindelijk zover.
Het startsignaal klonk en ik sprong met mijn wetsuit het warme water in om te beginnen aan het zwemonderdeel. Ik merkte al gauw dat ik er niet helemaal lekker in zat. Mijn bril liep al snel vol met water en mijn schouders brandden, het voelde alsof ik niet vooruitkwam. Uiteindelijk kwam ik als 30e uit het water, niet wat ik gehoopt had. Nu alles geven op de fiets en proberen zoveel mogelijk plaatsen goed te maken.
Dit was het moment waarop ik me moest bewijzen: het fietsonderdeel. Ik wilde boven alles bewijzen dat mijn zelfgebouwde fiets in staat was om mee te doen met de concurrentie. De transitie verliep soepel, en ik bevond me al op de 13e plaats voordat ik überhaupt op de fiets zat. In de eerste 20 km klom ik op naar de 7e plaats.
Ik kwam als zesde uit de tweede transitie. De hitte begon nu echt op te vallen, vooral het stuk op de dijk waar vrijwel geen schaduw was. Tijdens het looponderdeel won ik nog een plaats, om die vervolgens weer te verliezen. Uiteindelijk kwam ik als zesde over de finish. Ik had op meer gehoopt, maar voor die dag het maximale.
Na afloop was ik uiteindelijk toch tevreden, vooral met de prestatie van mijn fiets. Op het fietsonderdeel had ik uiteindelijk het meeste goedgemaakt, waardoor ik toch nog in de wedstrijd kon blijven.
2:17:14
Zwem: 27:18 - Fiets: 59:58 - Loop: 44:54